Babiogórski Park Narodowy to ciekawy i bardzo ważny przyrodniczo teren położony na południu Polski, przy granicy ze Słowacją. Leży w Beskidzie Żywieckim, a jego głównym punktem jest wysoki szczyt Babiej Góry. Park jest znany ze swoich specyficznych pięter roślinności – od podnóża do samego szczytu, gdzie rosną nawet rośliny alpejskie. To miejsce jest domem dla wielu rzadkich roślin i zwierząt. Już w 1977 roku park uzyskał tytuł rezerwatu biosfery UNESCO, co pokazuje, jak ważna jest jego ochrona. Dzięki temu Babiogórski Park Narodowy jest nie tylko miejscem dla przyrody, ale też świetnym miejscem na piesze wycieczki i obserwowanie natury.

Co sprawia, że Babiogórski Park Narodowy jest wyjątkowy?
Babiogórski Park Narodowy jest często nazywany „Królową Beskidów”. Od innych parków narodowych różni się kilkoma ważnymi cechami. Leży w miejscu, gdzie spotykają się różne klimaty, dlatego powstały tu nietypowe układy roślinności, rzadko spotykane w tej części gór. Można tu zobaczyć piętra roślinności podobne do tych z Tatr, chociaż na mniejszym obszarze.
Najbardziej znaną rośliną parku jest okrzyn jeleni, który rośnie w Polsce niemal wyłącznie na Babiej Górze. Park chroni też wiele dzikich zwierząt, w tym duże drapieżniki jak niedźwiedź, wilk czy ryś. Babiogórski Park Narodowy pomaga zwierzętom przemieszczać się między innymi chronionymi terenami w Karpatach, dlatego jest bardzo ważny nie tylko lokalnie, ale także dla całych gór.

Jak powstał Babiogórski Park Narodowy?
Babiogórski Park Narodowy został utworzony 30 października 1954 roku. Powodem było chęć ochrony przyrody Babiej Góry, najwyższego szczytu Beskidów Zachodnich. Plany o utworzeniu parku pojawiały się już wcześniej, bo zauważono, że to miejsce wymaga ochrony ze względu na swoje rośliny, zwierzęta i krajobrazy.
Park przez lata powiększał swój obszar i prowadził różne działania dla zachowania bioróżnorodności. W 1977 roku został wpisany na listę rezerwatów biosfery UNESCO. Dziś w parku znajduje się m.in. schronisko na Markowych Szczawinach (otwarte od 1906 roku) oraz Centrum Edukacyjne w Zawoi, gdzie można lepiej poznać przyrodę regionu.
Gdzie znajduje się park i jak wygląda teren?
Babiogórski Park Narodowy leży na południu województwa małopolskiego, tuż przy granicy ze Słowacją. Po słowackiej stronie znajduje się park krajobrazowy „Horná Orava”. Dzięki temu ochrona przyrody prowadzona jest we współpracy obu krajów.
Wielkość parku | 3392 hektary |
---|---|
Lasy | ok. 3200 hektarów |
Park jest typowo górzysty. Babia Góra, której szczyt osiąga 1725 m n.p.m., jest najbardziej rozpoznawalnym punktem. W parku jest wiele potoków, a teren charakteryzuje się dużymi różnicami wysokości, co powoduje liczne strefy roślinności.
Babia Góra – główny szczyt
- Babia Góra (Diablak) – 1725 m n.p.m.
- Zbudowana głównie z piaskowca magurskiego
- Stoki północne – strome, południowe – łagodniejsze
Wody z Babiej Góry płyną albo do Morza Bałtyckiego (na północ), albo do Morza Czarnego (na południe).

Babiogórski Park Narodowy na tle innych parków
Babiogórski Park Narodowy ma typowe dla siebie piętra roślinności i rośliny alpejskie, co rzadko zdarza się w Beskidach. Około 31% parku to strefa ścisłej ochrony, gdzie ingerencja człowieka jest mocno ograniczona. Mimo niewielkiej powierzchni, park ma bardzo duże znaczenie przyrodnicze, również dzięki wpisowi na listę rezerwatów biosfery UNESCO.
Rośliny w Babiogórskim Parku Narodowym
Na terenie parku rośnie ok. 700 gatunków roślin naczyniowych i prawie 200 mchów, więc różnorodność jest naprawdę duża. Najważniejszą cechą roślinności są widoczne piętra, od dolin po prawie alpejskie szczyty.
Dominujące drzewa | świerk (67%), buk (8%), jodła (5%) |
---|---|
Liczba roślin zespołowych | ponad 25 |
W parku występują także bardzo stare drzewa – niektóre buki i jodły mają nawet 350 lat.
Piętra roślinności – co rośnie i gdzie?
- Piętro pogórza: lasy mieszane, głównie buk i jodła
- Regiel dolny (do 1150 m): lasy jodłowo-bukowe ze świerkiem i jaworem
- Regiel górny (do 1390 m): świerk z jarzębiną
- Piętro kosodrzewiny (do 1650 m): krzewy kosodrzewiny, jarzębina, jałowiec
- Piętro alpejskie: niskie trawy i porosty, ok. 70-75 gatunków górskich roślin
Rzadkie i chronione rośliny
- Okrzyn jeleni – symbol parku, prawie 2 m wysokości, w Polsce właściwie tylko na Babiej Górze
- Rogownica alpejska – gatunek górski
- Wiele gatunków pod ochroną ścisłą lub częściową
Zwierzęta Babiogórskiego Parku Narodowego
W parku żyje około 170 gatunków kręgowców i 2450 gatunków bezkręgowców. Najliczniej występują ptaki (105-115 gatunków). Duża ilość owadów świadczy o bogatym i zdrowym ekosystemie.
Ssaki
- Jelenie
- Ryjówki: górska, aksamitna, malutka
- Niedźwiedzie brunatne
- Wilki
- Rysie
- Drobne gryzonie nadrzewne: koszatka, orzesznica, żołędnica
Ptaki – gniazdujące i przelotne
- Sowy: uszatka, puszczyk uralski, puchacz
- Dzięcioły (kilka gatunków)
- Płochacz halny
- Siwerniak
- Orzeł przedni, głuszec, myszołów, jarząbek
Płazy i gady
- Salamandra plamista
- Traszka górska
- Żaba trawna
- Żmija zygzakowata (jadowity wąż)
- Jaszczurki różnych gatunków

Znaczenie międzynarodowe Babiogórskiego Parku Narodowego
Babiogórski Park Narodowy ma wartość nie tylko w Polsce, ale także za granicą. Współpracuje z parkiem po słowackiej stronie granicy. Od 1977 roku jest częścią sieci rezerwatów biosfery UNESCO, co wymaga nie tylko ochrony przyrody, ale także wspierania miejscowej społeczności i edukacji przyrodniczej.
Status UNESCO
- Ochronna: chroni przyrodę i jej różnorodność
- Rozwojowa: pomaga w rozwoju okolicy w sposób zgodny z naturą
- Naukowo-edukacyjna: prowadzi badania, uczy i śledzi zmiany w środowisku
Park współpracuje z naukowcami, prowadząc badania nad zmianami klimatu i ochroną zagrożonych gatunków. Lokalne społeczności także są zaangażowane w te działania.
Jak park chroni przyrodę?
Ochrona przyrody to główne zadanie parku. Stosuje on zarówno bierną, jak i czynną ochronę. Najważniejsze obszary to strefy ścisłej ochrony, gdzie nie wolno ingerować, a tylko obserwować zmiany zachodzące w przyrodzie.
Strefy ścisłej ochrony
- Obejmują ok. 1062 hektary (31% powierzchni parku)
- Brak działalności gospodarczej i zakaz wstępu poza wyznaczonymi szlakami
- Celem jest ochrona naturalnych procesów i najcenniejszych obszarów przyrody
Programy ochrony rzadkich gatunków
- Monitoring populacji i badania naukowe
- Ochrona siedlisk, odtwarzanie ich jeśli potrzeba
- Programy dotyczą np. głuszca, rysia, salamandry plamistej
- Działania edukacyjne dla społeczeństwa
Największe zagrożenia dla przyrody Babiej Góry
Mimo ochrony, ekosystem parku mierzy się z wieloma trudnościami, zarówno międzynarodowymi, jak i lokalnymi. Ich znajomość pozwala lepiej zaplanować ochronę parku na lata.
Zmiany klimatyczne
- Wyższe temperatury i zmiana układu opadów mogą zaszkodzić niektórym roślinom wysokogórskim
- Zmiany te wpływają także na zwierzęta i ich zwyczaje
- Park prowadzi obserwacje i stara się dostosowywać metody ochrony
Masa turystów
- Wzmożony ruch prowadzi do erozji i niszczenia roślinności
- Śmieci i schodzenie poza szlaki to poważne problemy
- Park ogranicza ruch na niektórych trasach, prowadzi edukację i promuje turystykę bez śladów
Babia Góra jako cel wycieczek
Babia Góra już od ponad 100 lat przyciąga turystów. Wysoki szczyt, szerokie widoki i dobra infrastruktura turystyczna zachęcają do wypraw z całej Polski czy Słowacji. Turystyka daje pracę miejscowym, ale wymaga mądrego zarządzania, by nie szkodziła przyrodzie.
- Wejście do parku jest płatne – pieniądze wspierają ochronę oraz utrzymanie tras
- Turystom udostępniono wyznaczone szlaki i ścieżki edukacyjne
- Wstęp z psami tylko na wybranych trasach (np. niebieska ścieżka „Mokry Kozub” lub niebieski szlak Babia Góra – Przełęcz Jałowiecka)
Najważniejsze szlaki i atrakcje
- Czerwony szlak: Przełęcz Krowiarki – Babia Góra (najpopularniejsza trasa na szczyt)
- Żółty szlak: Zawoja Markowa – Schronisko Markowe Szczawiny
- Zielony szlak: Przełęcz Krowiarki – Zawoja
- Niebieski szlak: wzdłuż granicy polsko-słowackiej
Wieża widokowa
- Na szczycie Babiej Góry znajduje się niewielka wieża widokowa
- Widać z niej Beskidy i Tatry
- Pogoda na szczycie bywa bardzo zmienna – trzeba dobrze się przygotować
Edukacja i oferta dla odwiedzających
Edukacja ekologiczna to ważna część działalności parku. Park przygotowuje programy edukacyjne dla dzieci, młodzieży, turystów i mieszkańców.
- W Zawoi działa Centrum Edukacyjne z wystawą przyrodniczą i Ogrodem Roślin Babiogórskich
Oferta dla szkół
- Wycieczki edukacyjne
- Lekcje w terenie
- Warsztaty przyrodnicze
- Zajęcia są dopasowane do wieku i wiedzy dzieci
Warsztaty dla turystów
- Spacery z przewodnikiem
- Pokazy filmów przyrodniczych
- Warsztaty rozpoznawania roślin i zwierząt
- Zajęcia z fotografii przyrodniczej i bezpiecznej wędrówki w górach
Przyszłość Babiogórskiego Parku Narodowego
Dalszy rozwój parku będzie zależał od skutecznej ochrony przyrody, dobrego zarządzania ruchem turystycznym oraz działań na rzecz ochrony klimatu. Współpraca między naukowcami, władzami, mieszkańcami i organizacjami przyrodniczymi ma kluczowe znaczenie.
Park zamierza nadal chronić rzadkie gatunki i siedliska oraz prowadzić programy edukacyjne. Dobre zarządzanie lasami i ograniczanie turystyki mogą pomóc w ochronie Babiej Góry. Będą potrzebne także dalsze badania naukowe, by lepiej rozumieć zmiany w przyrodzie.
Informacje praktyczne dla turystów
- Wstęp do parku jest płatny – bilety są do kupienia w kasach lub online
- Po parku poruszamy się wyłącznie wyznaczonymi szlakami i tylko od świtu do zmierzchu
- Psy mogą wchodzić tylko na wybrane trasy
- Aktualne informacje i komunikaty: https://bgpn.gov.pl/
- Telefony kontaktowe: +48 507 784 217, +48 507 785 514, +48 (33) 877 67 02
- Sprawdź pogodę przed wyjściem i odpowiednio się przygotuj